Vandal یک لغت انگلیسی است که به معنای “ویرانگر” یا “تخریب‌گر” به کار می‌رود. این لغت از واژه لاتین “Vandalus” گرفته شده است که به یکی از قومیت‌های ژرمنی در قرون وسطی اشاره دارد. در ادامه، به بررسی تلفظ، کاربردها و نقش‌ها، مترادف‌ها و متضادها، تاریخچه و ریشه‌شناسی، اولین مورد استفاده و توضیحات گرامری این لغت خواهیم پرداخت.
**تلفظ آنلاین:**
تلفظ انگلیسی “Vandal” به صورت /ˈvændl/ انجام می‌شود.
**کاربردها و نقش‌ها:**
لغت Vandal به طور عمومی به فردی اشاره می‌کند که به طور ناخواسته یا عمدی خسارتی به مالکیت دیگران وارد می‌کند. این لغت معمولاً در مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرد که فردی به طور غیرقانونی ویرانگری، تخریب، یا خرابکاری را انجام می‌دهد. به عنوان مثال، اگر یک فرد دیوارهای عمومی را با نقاشی‌های خراب کند، می‌توان او را یک Vandal دانست.
**مترادف‌ها و متضادها:**
مترادف‌های لغت Vandal عبارتند از: destroyer، wrecker، saboteur، hooligan، و hoodlum. متضادهای این لغت شامل: preserver، protector، guardian، و caretaker می‌شوند.
**تاریخچه و ریشه‌شناسی:**
لغت Vandal از واژه لاتین “Vandalus” گرفته شده است که به یکی از قومیت‌های ژرمنی در قرون وسطی اشاره دارد. قومیت وندال‌ها در قرون وسطی در مناطقی از اروپا و شمال آفریقا زندگی می‌کردند و به عنوان یکی از قبایل باربری شناخته می‌شدند. به دلیل فعالیت‌های تخریبی و تخریبی آنها، لغت Vandal به معنای “ویرانگر” در زبان انگلیسی به کار رفته است.
**اولین مورد استفاده:**
اولین مورد استفاده از لغت Vandal در زبان انگلیسی در سال ۱۵۳۰ ثبت شده است.
**توضیحات گرامری:**
لغت Vandal به صورت یک اسم مفرد به کار می‌رود و می‌تواند به صورت جمع نیز استفاده شود. به عنوان مثال، “He is a Vandal” به معنای “او یک ویرانگر است” و “They are Vandals” به معنای “آنها ویرانگر هستند” استفاده می‌شود.
به طور خلاصه، لغت Vandal به معنای “ویرانگر” یا “تخریب‌گر” استفاده می‌شود و به فردی اشاره می‌کند که به طور ناخواسته یا عمدی خسارتی به مالکیت دیگران وارد می‌کند. این لغت از واژه لاتین “Vandalus” گرفته شده است و در زبان انگلیسی از سال ۱۵۳۰ به کار رفته است.
