لغت “Timorous” یک صفت انگلیسی است که به معنای “ترسو، ترسیده، بی‌جرأت” است. این واژه از ریشه لاتین “timor” گرفته شده است که به معنای “ترس” است. تلفظ این واژه به صورت /ˈtɪmərəs/ انجام می‌شود.
کاربردها و نقش ها:
– Timorous به معنای “ترسو” استفاده می‌شود تا به فردی اشاره کند که در مواجهه با خطر یا تهدید، احساس ترس و ناامنی می‌کند. مثلاً: “She is a timorous person and avoids taking risks.”
– این واژه همچنین می‌تواند به معنای “ترسیده” استفاده شود تا به شخصی اشاره کند که در مواجهه با موقعیت‌های ناشناخته یا ناخوشایند، احساس ناامنی و نگرانی می‌کند. مثلاً: “The timorous child clung to his mother’s leg, afraid to explore the unfamiliar surroundings.”
مترادف ها و متضادها:
– مترادف های “timorous” شامل واژه های “fearful، apprehensive، nervous، timid” می‌شوند.
– متضادهای “timorous” شامل واژه های “bold، courageous، fearless، confident” می‌شوند.
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه واژه “timorous” به زبان لاتین بازمی‌گردد. در اواخر قرن ۱۶، این واژه به زبان انگلیسی وارد شد و در طول زمان، معنای آن تغییر کرد و به معنای “ترسو” استفاده می‌شود.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه “timorous” در ادبیات انگلیسی به طور کتبی در قرن ۱۶ ثبت شده است. این واژه در آثار شاعران و نویسندگان معروفی مانند شکسپیر و میلتون یافت می‌شود.
توضیحات گرامری:
“Timorous” یک صفت است که به صورت مستقیم قبل از اسم قرار می‌گیرد. مثلاً: “He is a timorous person.” همچنین، می‌توان از این واژه به صورت صفت مشتق شده استفاده کرد، مانند “timorously” به معنای “با ترس و ناامنی” و “timorousness” به معنای “وضعیت ترسو بودن”.
به طور خلاصه، “timorous” یک واژه انگلیسی است که به معنای “ترسو، ترسیده، بی‌جرأت” استفاده می‌شود. این واژه از ریشه لاتین “timor” گرفته شده است و در طول زمان در ادبیات انگلیسی به کار رفته است. این واژه می‌تواند در مواقعی که نیاز به توصیف ترس و ناامنی فردی وجود دارد، به کار برود.
