Summit یک واژه انگلیسی است که به معنای قله، اوج، بالاترین نقطه یک کوه، نشست رهبران، نشست سران، نشست قمه، نشست اقتصادی و … به کار می‌رود. تلفظ این واژه به صورت /ˈsʌmɪt/ است.
کاربردهای این واژه بسیار گسترده هستند. در معنای کوهنوردی، summit به معنای قله یک کوه استفاده می‌شود. در معنای سیاسی، summit به معنای نشست رهبران دولت‌ها و سران کشورها به منظور بحث و بررسی مسائل مختلف استفاده می‌شود. همچنین در معنای اقتصادی، summit به معنای نشستی است که در آن صاحبان کسب و کارها و سرمایه‌گذاران برای بحث و بررسی مسائل اقتصادی و تجاری به هم می‌پیوندند.
مترادف‌های این واژه عبارتند از: peak، top، pinnacle، crest، acme، zenith، climax، culmination و متضادهای آن عبارتند از: base، bottom، nadir.
ریشه شناسی این واژه به واژه لاتین summus بازمی‌گردد که به معنای بالاترین، بیشترین و بالاست.
اولین مورد استفاده از این واژه به صورت فعل در قرن ۱۶ میلادی بوده است. به عنوان مثال، در کتاب “The Historie of Scotland” نوشته شده است: “He…summitted the hill, and saw the whole army of the Scots.”
در گرامر، summit به عنوان یک اسم به کار می‌رود و می‌تواند به تنهایی یا با صفت‌هایی مانند highest، political، economic و … به کار رود. به عنوان مثال: “The summit of the mountain was covered in snow” و “The economic summit was attended by business leaders from around the world”.
