لغت Reticent به معنای ساکت و کم حرف است و در زبان فارسی به عنوان “ساکت، کم حرف، محتاط” ترجمه می‌شود. تلفظ این لغت به صورت /ˈrɛtɪsənt/ است.
این لغت در مواردی که فردی از بیان احساسات و نظرات خودداری می‌کند، به کار می‌رود. به عنوان مثال، فردی که در مورد احساسات و نظرات خود ساکت باشد، می‌تواند به عنوان یک فرد Reticent شناخته شود.
مترادف‌های این لغت عبارتند از: ساکت، کم حرف، محتاط، بی‌صدا، بی‌صدایی، بی‌زبانی، بی‌گفتاری، بی‌انفعالی و بی‌اعتنایی.
متضادهای این لغت عبارتند از: صادق، صریح، باز، بی‌تردید، بی‌واسطه، بی‌واسطگی، بی‌واسطه‌گی، بی‌واسطگی و بی‌واسطه‌بازی.
ریشه شناسی این لغت به لاتین “reticentem” با معنای “ساکت و کم حرف” بازمی‌گردد.
اولین مورد استفاده از این لغت در سال 1834 میلادی بوده است.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد. به عنوان مثال، “He was reticent about his past” به معنای “او درباره گذشته‌اش ساکت بود” است.
