Respite یک واژه انگلیسی است که به معنای “توقف موقت”، “تعلیق”، “آرامش” و “تسکین” به کار می‌رود. تلفظ این واژه به صورت /ˈrɛspɪt/ است.
کاربردهای این واژه بسیار گسترده هستند و در حوزه‌های مختلفی از جمله پزشکی، حقوق، روانشناسی، مدیریت، ورزش، و خدمات اجتماعی به کار می‌روند. به عنوان مثال، در پزشکی، respite care به مراقبت‌هایی گفته می‌شود که به بیمارانی که نیاز به مراقبت دائم دارند، ارائه می‌شود تا مراقبین آنها بتوانند یک دوره‌ی توقف موقت داشته باشند.
مترادف‌های این واژه شامل “تعویق”، “توقف”، “آرامش”، “تسکین” و “استراحت” هستند. متضادهای آن شامل “پیوستگی”، “ادامه” و “عدم توقف” می‌باشند.
ریشه شناسی این واژه به واژه‌ی لاتین “respectus” با معنای “توقف” و “تعلیق” بازمی‌گردد.
اولین مورد استفاده از این واژه در قرن 13 میلادی بوده است. در گرامر، این واژه به عنوان یک اسم به کار می‌رود و معمولاً با حرف تعریف “the” همراه می‌شود. به عنوان مثال، “The family took a respite from their busy schedule and went on vacation.” به معنای “خانواده از برنامه‌ی پرمشغله‌ی خود استراحت کردند و به تعطیلات رفتند.”
