لغت “Rebuke” یک فعل است که به معنای سرزنش کردن، ملامت کردن، یا انتقاد کردن است. تلفظ آن به صورت /rɪˈbjuːk/ است.
کاربردها و نقش ها:
– “Rebuke” در مواردی استفاده می شود که فردی به دلیل عملی نادرست، نقص یا خطا مورد سرزنش قرار می گیرد. مثلاً: “The teacher rebuked the student for not completing the assignment.”
– این لغت می تواند در مواردی که فردی به دلیل رفتار نامناسب، بی احترامی یا تخطی از قوانین و مقررات سرزنش شود، استفاده شود. مثلاً: “The manager rebuked the employee for being late to work.”
– “Rebuke” می تواند به معنای رد کردن یا رد شدن از چیزی نیز استفاده شود. مثلاً: “The proposal was rebuked by the committee.”
مترادف ها و متضادها:
– مترادف های “Rebuke” عبارتند از: reprimand، scold، admonish، chastise، criticize.
– متضادهای “Rebuke” عبارتند از: praise، commend، applaud، compliment.
تاریخچه و ریشه شناسی:
ریشه واژه “Rebuke” به زبان انگلیسی بازمی گردد. این واژه از واژهٔ فرانسوی “rebuker” و لاتین “re- (باز) + buccare (زدن به شدت)” تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از “Rebuke” در قرن ۱۴ام میلادی ثبت شده است.
توضیحات گرامری:
“Rebuke” یک فعل است که می تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم استفاده شود. به عنوان مثال، می توان گفت “He rebuked her” یا “He rebuked her for her behavior”. همچنین، می توان از این فعل به صورت مجهول استفاده کرد، مانند “She was rebuked by her boss”.
