لغت Penitent به معنای پشیمان، توبه کننده و متوجه خطا و اشتباه خود شدن است. تلفظ این لغت به صورت /ˈpenɪtənt/ است.
این لغت در متن های مختلف به کار می‌رود، به عنوان مثال در مواردی که فردی پس از انجام کاری نادرست یا خطاکاری، پشیمان شده و تلاش می‌کند تا خطاهای خود را جبران کند، از این لغت استفاده می‌شود. همچنین در مواردی که فردی به دلیل انجام کاری نادرست یا خطاکاری، در حال توبه و پشیمانی است، از این لغت استفاده می‌شود.
مترادف های لغت Penitent عبارتند از regretful، remorseful، sorry، apologetic و متضاد های آن شامل unrepentant و impenitent هستند.
ریشه شناسی این لغت به دوره میانه انگلیسی (Middle English) بازمی‌گردد و از واژه‌ی پرتوبه (penitent) به معنای توبه کننده و پشیمان گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن چهاردهم میلادی بوده است. در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد، به عنوان مثال: “a penitent sinner” به معنای یک گناهکار پشیمان. همچنین، این لغت به عنوان اسم نیز به کار می‌رود، به عنوان مثال: “He was a penitent for many years” به معنای او برای سال‌ها توبه کرده بود.
در کل، لغت Penitent یک لغت متداول و مفید در زبان انگلیسی است که در موارد مختلف به کار می‌رود و می‌تواند در ارتباط با موضوعات مختلفی مانند دین، فلسفه، روانشناسی و غیره مورد استفاده قرار گیرد.
