Onus یک واژه انگلیسی است که به معنای بار، وظیفه، مسئولیت و بار معنوی استفاده می‌شود. تلفظ این واژه به صورت آنلاین به صورت /ˈoʊnəs/ می‌باشد.
مثال‌هایی از کاربردهای Onus عبارتند از:
– The onus is on the government to provide adequate healthcare for its citizens. (وظیفه بر عهده دولت است که به شهروندان خود مراقبت های پزشکی کافی را فراهم کند.)
– The onus is on the employer to provide a safe working environment for their employees. (وظیفه بر عهده کارفرما است که به کارمندان خود محیط کاری ایمن فراهم کند.)
– The onus is on the student to complete their assignments on time. (وظیفه بر عهده دانشجو است که وظایف خود را به موقع انجام دهد.)
مترادف‌های Onus عبارتند از: burden، responsibility، obligation، duty.
متضادهای Onus عبارتند از: relief، freedom، release.
ریشه شناسی Onus به لاتین “onus” برمی‌گردد که به معنای بار و بار معنوی است. این واژه در قرون وسطی در زبان لاتین به کار رفته بود.
اولین مورد استفاده از Onus در قرن ۱۷ میلادی بوده است. در یکی از نمونه‌های اولیه، این واژه به صورت “onus probandi” به کار رفته بود که به معنای بار اثبات است.
در گرامر، Onus به عنوان یک اسم مفعول به کار می‌رود و معمولاً با حرف اضافه “on” همراه می‌شود. به عنوان مثال: “The onus is on you to prove your innocence.” (وظیفه بر عهده شماست که بی‌گناهی خود را اثبات کنید.)
