لغت “odious” یک واژه انگلیسی است که به معنای “نفرت انگیز”، “متنفرکننده” یا “بی‌نیاز” است. این واژه از ریشه لاتین “odiosus” گرفته شده است که به معنای “نفرت” یا “بغض” است. تلفظ این واژه به صورت /ˈoʊdiəs/ انجام می‌شود.
معنای “odious” به طور کلی به توصیف چیزی یا فردی که باعث نفرت، انزجار یا ناخوشایندی می‌شود، اشاره دارد. این واژه معمولاً برای توصیف عملیات، رفتار، نظام‌ها، قوانین، عادات یا وضعیت‌هایی استفاده می‌شود که به طور عمومی مورد تنفر و نفرت قرار می‌گیرند.
مثال‌هایی از کاربردها و نقش‌های “odious” عبارتند از:
1. عملیات نژادپرستانه و نابرابری در جامعه ممکن است به عنوان یک عمل “odious” شناخته شود.
2. قوانینی که منجر به ستم و ظلم علیه یک گروه خاص می‌شوند، ممکن است به عنوان “odious” توصیف شوند.
3. رفتارهایی که باعث تحقیر و توهین به دیگران می‌شوند، ممکن است به عنوان “odious” شناخته شوند.
مترادف‌های “odious” عبارتند از: hateful، detestable، abhorrent، repugnant و repulsive. متضادهای “odious” شامل: likable، pleasant و agreeable می‌شوند.
اولین مورد استفاده از واژه “odious” در ادبیات انگلیسی به طور کامل مشخص نیست، اما این واژه در قرن ۱۵ میلادی در انگلستان استفاده شده است.
در مورد توضیحات گرامری، “odious” یک صفت است که به عنوان صفت توصیفی استفاده می‌شود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “an odious act” (یک عمل نفرت‌انگیز) یا “an odious person” (یک فرد نفرت‌انگیز). همچنین، می‌توان از قید “odiously” برای توصیف رفتار یا عملی که به صورت نفرت‌انگیزی انجام می‌شود، استفاده کرد.
