لغت Oath به معنای سوگند، قسم، وعده و تعهد است. تلفظ این لغت به صورت /əʊθ/ در بریتانیایی و /oʊθ/ در آمریکایی است.
کاربردهای این لغت بسیار گسترده هستند و در بسیاری از زمینه‌ها به کار می‌روند. برای مثال، در حقوق، سیاست، دین، ورزش و غیره استفاده می‌شود. سوگند یا قسم گرفتن در دادگاه، تأیید وعده در قراردادها، سوگند یا قسم گرفتن در مراسم تحلیف رئیس جمهور و مقامات دیگر، و سوگند گرفتن در مسابقات ورزشی از جمله کاربردهای این لغت هستند.
مترادف‌های این لغت عبارتند از: سوگند، قسم، تعهد، وعده، پیمان، قول، عهد، وفا، وفاداری، و تعهد.
متضادهای این لغت عبارتند از: بی‌عهدی، نقض قول، نافرمانی، و خیانت.
ریشه شناسی این لغت به زبان انگلیسی بازمی‌گردد و از واژه‌ی آنگلوساکسونی “āð” گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت به صورت تاریخی در دوره‌ی میانه‌ی انگلستان بوده است. در آن زمان، سوگند گرفتن به عنوان یکی از رسوم مهم در جامعه‌ی انگلیسی شناخته می‌شد.
در گرامر، این لغت به عنوان یک اسم مفعول (Gerund) به کار می‌رود. به عنوان مثال: “Taking an oath is a serious matter.” (سوگند گرفتن مسئله‌ی جدی‌ای است.)
