لغت Infamous به معنای بدنام، شنیع، و نامزد تنفر و انزجار است. تلفظ این لغت به صورت /ˈɪn.fə.məs/ در انگلیسی آمریکایی و /ˈɪn.fə.məs/ در انگلیسی بریتانیایی است.
این لغت در موارد مختلفی در زبان انگلیسی به کار می‌رود. به عنوان مثال، می‌توان به شخصی اشاره کرد که به دلیل ارتکاب جرمی شناخته شده و بدنام شده است. همچنین، این لغت می‌تواند به چیزی اشاره کند که به دلیل بدبینی، نفرت، یا شناخته شدن به عنوان چیزی بد، بدنام شده است.
مترادف‌های این لغت عبارتند از: disreputable، notorious، scandalous، و vile. متضادهای آن شامل: reputable، respectable، و honorable هستند.
ریشه شناسی این لغت به لاتین برمی‌گردد. این لغت از کلمهٔ لاتین “infamis” به معنای بدنام گرفته شده است. در زبان انگلیسی، این لغت برای اولین بار در قرن ۱۵ میلادی به کار رفته است.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار بگیرد. به عنوان مثال، “an infamous criminal” به معنای یک جنایتکار بدنام است. همچنین، این لغت می‌تواند به عنوان قید به کار رود. به عنوان مثال، “the news spread infamous quickly” به معنای خبر بدنام به سرعت پخش شد است.
در کاربردهای مختلف، این لغت می‌تواند به عنوان صفت در متون رسمی، ادبی، و حتی محاورات روزمره به کار رود. به عنوان مثال، “the infamous Watergate scandal” به معنای فاجعهٔ بدنام واترگیت است.
