Futility یک لغت انگلیسی است که به معنای بیهودگی، بی‌نتیجه بودن و بی‌فایده بودن است. این لغت از ریشه لاتینی “futilis” گرفته شده است که به معنای بیهودگی و بی‌ارزش بودن است. تلفظ این لغت به صورت /fjuːˈtɪlɪti/ است.
Futility در متنوعیتی از زمینه‌ها و موارد کاربرد دارد. در زندگی روزمره، این لغت می‌تواند به معنای عملی یا تلاشی باشد که نتیجه‌ای مثبت و مفید ندارد. به عنوان مثال، “تلاش برای تغییر نظر یک شخص بسیار مغرور ممکن است به بیهودگی بیفتد.”
در علوم اجتماعی و روانشناسی، مفهوم بیهودگی و بی‌نتیجه بودن به عنوان یک مفهوم مهم بررسی می‌شود. به عنوان مثال، “بسیاری از محققان به بررسی عواملی که باعث بیهودگی و ناکارآمدی در روابط انسانی می‌شوند، می‌پردازند.”
مترادف‌های لغت Futility عبارتند از: uselessness، fruitlessness، pointlessness، و vainness. متضادهای آن شامل: effectiveness، usefulness، و productivity می‌شوند.
تاریخچه استفاده از این لغت به دوران قدیمی بازمی‌گردد. اولین مورد استفاده از این لغت در انگلیسی نوشتاری در قرن 17 میلادی ثبت شده است. در طول زمان، این لغت به عنوان یک مفهوم مهم در ادبیات، فلسفه و علوم اجتماعی شناخته شده است.
در گرامر، Futility یک اسم است و می‌تواند به صورت مفرد و جمع استفاده شود. به عنوان مثال، “The futility of their efforts was evident” (بیهودگی تلاش‌های آنها آشکار بود).
به طور خلاصه، Futility یک لغت انگلیسی است که به معنای بیهودگی و بی‌نتیجه بودن استفاده می‌شود. این لغت در متنوعیتی از زمینه‌ها کاربرد دارد و می‌تواند در موارد مختلفی مورد استفاده قرار بگیرد.
