Acme یک لغت انگلیسی است که در فارسی به معنای “قله”، “اوج”، “نقطه بالاترین” و “بهترین حالت” استفاده می‌شود. تلفظ این لغت به صورت /ˈækmi/ است.
Acme در متنوعیتهای مختلف کاربردها و نقش‌هایی دارد. این لغت معمولاً برای توصیف چیزی که بهترین حالت یا نقطه بالاترین آن است، استفاده می‌شود. به عنوان مثال، می‌توان از عبارت “Acme of Success” برای اشاره به نقطه بالاترین موفقیت استفاده کرد.
مترادف‌های Acme عبارتند از: “پیک”، “قله”، “اوج”، “نقطه بالاترین” و “بهترین حالت”. متضادهای این لغت شامل “نادرست”، “ضعیف” و “ناکارآمد” هستند.
تاریخچه و ریشه شناسی Acme به دوره‌ی باستان بازمی‌گردد. این واژه از کلمه یونانی “ἀκμή” (akmē) مشتق شده است که به معنای “قله” یا “اوج” بوده است. در طول زمان، Acme وارد زبان انگلیسی شده و در متن‌ها و ادبیات به کار رفته است.
اولین مورد استفاده از Acme در ادبیات و متون قدیمی ثبت نشده است، اما از آثار ادبیات کلاسیک یونان و روم می‌توان به استفاده از این لغت در آثاری مانند “Iliad” و “Odyssey” اشاره کرد.
در گرامر، Acme یک اسم است و معمولاً با حروف اضافه “of” همراه می‌شود. به عنوان مثال: “the Acme of Excellence” (قله‌ی برتریت) یا “the Acme of Perfection” (قله‌ی کمال). همچنین، این لغت می‌تواند به صورت صفت هم استفاده شود، مانند “an Acme achievement” (یک دستاورد قله‌ی برتر).
