گداخت (همجوشی) هسته ای
گداخت هسته ای، یک فرآیند ترکیب دو یا چند هسته اتمی به منظور تشکیل یک هسته جدید و پایدار است. در این فرآیند، هسته‌های اتمی با استفاده از انرژی بالا و شرایط مناسب با هم ترکیب می‌شوند و یک هسته جدید با تعداد پروتون‌ها و نوترون‌های بیشتر و یا کمتر از هسته‌های اولیه شکل می‌گیرد.
گداخت هسته ای به عنوان یکی از فرآیندهای هسته‌ای، در کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از کاربردهای مهم گداخت هسته ای، تولید انرژی هسته‌ای است. در نیروگاه‌های اتمی، هسته‌های سنگین مثل اورانیوم یا پلوتونیم ترکیب می‌شوند و انرژی زیادی در این فرآیند آزاد می‌شود که به تولید برق می‌پردازد.
همچنین، گداخت هسته ای در تولید و ساخته شدن اجزای هسته ای نیز استفاده می‌شود. به عنوان مثال، در راکتور‌های هسته‌ای، از گداخت هسته ای برای تولید مواد خاصی مانند رادیوایزوتوپ‌ها استفاده می‌شود که در پزشکی و تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
از جمله موارد دیگر کاربرد گداخت هسته ای می‌توان به تحقیقات بنیادین در فیزیک هسته‌ای و تولید عناصر جدید و نادر اشاره کرد. همچنین، در صنعت هسته‌ای و تولید سلاح هسته‌ای نیز از گداخت هسته ای استفاده می‌شود که در این موارد به دلایل امنیتی و سیاسی، استفاده این فرآیند مورد تنقیح قرار می‌گیرد.
به طور کلی، گداخت هسته ای یک فرآیند پیچیده و قدرتمند است که در حوزه‌های مختلف علمی و صنعتی کاربردهای گسترده‌ای دارد. با توجه به مزایا و معایب آن، استفاده از این فرآیند باید با دقت و ضوابط ایمنی مناسب صورت بگیرد.
