قانون لنز در فیزیک به مجموعه‌ای از قوانین و روابط میان دو لنز مخروطی یا شیشه‌ای می‌پردازد که در بررسی عدسی بصری و تشکیل تصویر در اپتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قانون‌ها بر اساس تئوری هندسه‌ای و موجی نور بیان می‌شوند و به ما کمک می‌کنند تا به طور دقیق مکان و بزرگنمایی تصویر تشکیل شده توسط دو لنز را محاسبه کنیم.
قانون اصلی لنز، معروف به قانون نیوتن لنز، بیان می‌کند که برای یک لنز مخروطی یا شیشه‌ای، محصول فاصله‌ی تصویر و فاصله‌ی اجسام موجود در جلو یا پشت لنز برابر با ضرب فاصله‌ی کانونی و لنز است. به عبارت دیگر:
(1/u) + (1/v) = (1/f)
که در این رابطه، u نشان دهنده فاصله‌ی اجسام موجود در جلو لنز، v نشان دهنده فاصله‌ی تصویر تشکیل شده و f نماینده فاصله‌ی کانونی لنز است.
علاوه بر قانون فوق، قانون‌های دیگری نیز در قانون لنز وجود دارند که شامل قانون بزرگنمایی و قانون ترکیب لنز‌ها می‌شوند. قانون بزرگنمایی بیان می‌کند که بزرگنمایی یک لنز برابر با نسبت فاصله‌ی تصویر به فاصله‌ی اجسام است و قانون ترکیب لنز‌ها نیز بیان می‌کند که بزرگنمایی ترکیبی از دو لنز، برابر با حاصل ضرب بزرگنمایی هر لنز است.
استفاده از قانون لنز در فیزیک به ما اجازه می‌دهد تا در طراحی و ساخت دستگاه‌های نوری مانند دوربین‌ها و عدسی‌ها از اپتیک استفاده کنیم و تصاویر با کیفیت و واضح تری تولید کنیم. همچنین، این قانون‌ها برای ما امکان تجزیه و تحلیل تصویر تشکیل شده توسط لنز‌ها را فراهم می‌کنند و به ما کمک می‌کنند تا به طور دقیق و علمی توضیح دهیم که چگونه تصویری که در دستگاه‌های بصری ما می‌بینیم شکل می‌گیرد.
