رقابت بر پایه قابلیت‌ها
رقابت بر پایه قابلیت‌ها به معنای داشتن توانایی‌ها و توانمندی‌هایی است که به کسب مزیت رقابتی پایدار در بازار منجر می‌شود. در اقتصاد معاصر، داشتن توان رقابتی بالا برای بقای سازمان‌ها در صنعت بسیار مهم است. برای دستیابی به رقابت‌پذیری سازمانی بالاتر، سازمان‌ها به اقدامات مختلفی روی می‌آورند. این اقدامات شامل پیکربندی مجدد شایستگی‌های داخلی و خارجی سازمان، افزایش توان رقابتی، نوآوری و بازاریابی است.
در این راستا، شرکت‌های دانش بنیان نیز می‌توانند نقش مهمی در رشد اقتصادی ایفا کنند، زیرا نوآوری و رقابت‌پذیری از ویژگی‌های مهم آن‌هاست. برای دستیابی به رقابت‌پذیری سازمانی بالاتر، می‌توان از مدل‌های مختلفی استفاده کرد که عوامل موثر بر رقابت‌پذیری سازمان را شناسایی می‌کنند. این مدل‌ها شامل مدل رقابت‌پذیری سازمانی با تأکید بر قابلیت‌های بازاریابی و نوآوری سازمانی و مدل رقابت‌پذیری سازمانی با تأکید بر قابلیت‌های پویا هستند. در هر صورت، داشتن توان رقابتی بالا برای سازمان‌ها بسیار حیاتی است و برای دستیابی به آن‌ها باید از راهکارهای مختلفی استفاده کرد.
چه مزایایی برای سازمان‌هایی که بر پایه قابلیت‌های رقابتی خود رقابت می‌کنند وجود دارد؟
سازمان‌هایی که بر پایه قابلیت‌های رقابتی خود رقابت می‌کنند، می‌توانند از مزایایی مانند مزیت رقابتی پایدار، افزایش سهم بازار، افزایش سودآوری، افزایش ارزش سهام و جذب مشتریان جدید بهره‌مند شوند. با داشتن قابلیت‌های رقابتی، سازمان‌ها می‌توانند در مقابل رقبای خود مقاومت کنند و در برابر تغییرات محیطی و بازاری پایدار باشند. همچنین، داشتن قابلیت‌های رقابتی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بهبود پایدار در عملکرد خود داشته باشند و باعث افزایش اعتماد مشتریان به سازمان شوند. در نتیجه، سازمان‌هایی که بر پایه قابلیت‌های رقابتی خود رقابت می‌کنند، می‌توانند در بلندمدت بهبود پایدار در عملکرد خود داشته باشند و در مقابل رقبای خود مقاومت کنند.
