حق سکنی چیست؟
حق سکنی یکی از انواع حقوقی است که به موجب آن، فردی به نام منتفع، حق استفاده از یک ملک را برای مدت معینی یا تا پایان عمر خود دارد. این حق می‌تواند به دو صورت عمری و رقبی برقرار شود. در حق سکنی، منتفع حق استفاده از ملک را دارد، اما مالکیت ملک به او واگذار نمی‌شود. به عبارت دیگر، حق سکنی به نوعی حق انتفاع است که به موجب آن مالک ملک، حق استفاده از ملک را به شخص دیگری می‌دهد.
حق سکنی در معاملات ملکی بسیار مهم است و به فروشنده و خریدار کمک می‌کند تا در کنار انتقال عین ملک، حق سکنی را برای مدتی معین نزد خودمان یا دیگری نگه داریم. این حق به همسر و یا هر کس دیگری اعطا نماید.
در ماده 43 قانون مدنی، حق سکنی به عنوان یکی از انواع حقوقی مطرح شده است. این حق ممکن است به طریق عمر طرفین یا شخص ثالث و یا به صورت رقبی برقرار شود. در حق سکنی، منتفع حق استفاده از ملک را دارد، اما مالکیت ملک به او واگذار نمی‌شود. به عبارت دیگر، حق سکنی به نوعی حق انتفاع است که به موجب آن مالک ملک، حق استفاده از ملک را به شخص دیگری می‌دهد.
در ماده 48 قانون مدنی، ذکر شده است که منتفع باید از مالی که موضوع حق انتفاع است سوءاستفاده نکرده و در حفاظت آن تعدی یا تفریط ننماید. همچنین، مخارج لازمه برای نگاهداری مالی که موضوع انتفاع است بر عهده منتفع نیست مگر اینکه خلاف آن شرط باشد.
به طور کلی، حق سکنی به شخصی اجازه می‌دهد تا برای مدت معینی یا تا پایان عمر خود، از یک ملک استفاده کند، اما مالکیت ملک به او واگذار نمی‌شود. این حق می‌تواند به دو صورت عمری و رقبی برقرار شود و در معاملات ملکی بسیار مهم است. منتفع باید از مالی که موضوع حق انتفاع است سوءاستفاده نک رده و در حفاظت آن تعدی یا تفریط ننماید.
