چه نیروهایی بین مولکولی وجود دارند؟
نیروهای بین مولکولی شامل پیوند کووالانسی، پیوند یونی، پیوند فلزی، پیوند یون ـ دوقطبی و پیوند هیدروژنی هستند. این نیروها برای ایجاد مولکول‌های به هم چسبیده مورد نیاز هستند و در جامدات و مایعات اهمیت بیشتری دارند چراکه برهم‌کنش‌های الکترواستاتیک، به سرعت با افزایش فاصله بین مولکول‌ها، کاهش می‌یابند. نیروهای بین مولکولی شامل نیروی جاذبه موجود میان هسته اتم های یک مولکول با و الکترون های مولکول دیگر است که باعث می شود مولکول ها یکدیگر را بربایند. به طور کلی نیروهای جاذبه میان مولکول- مولکول یا یون- مولکول را به افتخار یک فیزیکدان هلندی نیروهای واندروالسی می نامند.
نیروهای بین مولکولی را می توان به صورت زیر تقسیم بندی نمود: نیروی ناقطبی-ناقطبی، نیروی ناقطبی-قطبی، نیروی قطبی-قطبی، نیروی لاندن و نیروی هیدروژنی. نیروی ناقطبی-ناقطبی، همانطور که از اسم آن پیداست، نیرویی است که بین مولکول های ناقطبی وجود دارد و این نوع نیرو را نیروی لاندن نیز می نامند. نیروی ناقطبی-قطبی، نیرویی است که بین مولکول هایی با قطب الکتریکی متفاوت وجود دارد. نیروی قطبی-قطبی، نیرویی است که بین مولکول هایی با قطب الکتریکی مشابه وجود دارد. نیروی لاندن، نیرویی است که بین مولکول های ناقطبی وجود دارد و به دلیل عدم وجود قطب الکتریکی در این مولکول ها، این نیرو به صورت ناچیزی ضعیف است. نیروی هیدروژنی، نیرویی است که بین یک اتم هیدروژن و یک اتم نیتروژن، اکسیژن یا فلوئورین وجود دارد و به دلیل تفاوت الکترونگاتیویته بین این اتم ها، این نیرو به صورت قوی تری نسبت به نیروی لاندن عمل می کند.
